Naar Kampala met John
Door: Joost en Marieke
16 Augustus 2019 | Oeganda, Mpigi
Dinsdagmiddag 13 augustus
Dinsdag middag gingen wij samen met John, Philomena’s man, naar Kampala om stalen dakbeplating te bestellen, geld te wisselen en boodschappen te doen. Onderweg passeerden we de evenaar, gemarkeerd door een beeld en een gele lijn op de weg. Hier zijn we even uitgestapt en troffen we ook een groep jongemannen, waarmee we in het vliegtuig kennis hadden gemaakt. Een andere man liet ons door middel van een proefje zien dat de waterstroom ten noorden van de evenaar met de klok mee draait, terwijl het aan de zuidkant van de evenaar tegen de klok in draait. Op de evenaar zelf is er geen stroming.
Onderweg naar Kampala zijn we even langs het huis van John gegaan, om geld op te halen, buiten was het 30 graden. Vervolgens gingen we met hem naar de universiteit van Kampala, waar hij als economiedocent werkt, om zijn bankpas op te halen. Dit is de hoogst aangeschreven universiteit van Oeganda, waar zo’n 30.000 studenten naar school gaan. Rond 16.00 hebben we geld gewisseld en vervolgens gingen we naar de staalfabriek om de dakbeplating te bestellen. Tijdens het rijden adviseerde John om geen telefoons of fototoestellen bij het open raam te houden, omdat die snel afgepakt kunnen worden. Het werd inmiddels erg druk op de weg. De spanning liep op, omdat de staalfabriek om 17.00 sluiten zou. We stonden vaak stil in het verkeer en de tijd ging dringen, maar John bleef rustig. Om precies 17.00 kwamen we aan bij de staalfabriek, maar de hekken waren al gesloten. Gelukkig mochten we nog naar binnen. We moesten via de gewapende bewaking, waar we ons in moesten schrijven. We gingen een heel mooi gebouw binnen, waar we ons meldden bij een balie. Hier werden we meteen geholpen door een vriendelijke dame. John deed het woord en we bestelden voor 12.000.000 shilling aan dakbeplating, dit waren 240 (!) briefjes van 50.000 shilling.
Nu was het tijd om zo snel mogelijk Kampala te verlaten en boodschappen te doen in de buitenwijken. We zaten op een soort ringweg, het was ontzettend druk, net een mierennest. Overal om je heen vlogen, mensen, boda boda’s (motoren) en kruisende auto’s. Veelal zag je overvolle taxibusjes met veertien tot zestien personen, waar in Nederland maar negen in mogen en boda boda’s met drie, vier personen erop of met een bankstel dwars achterop. Het was bijna 19.00 en het werd al snel donker. Dit was lastig rijden, omdat mensen in het donker zomaar oversteken en motoren soms slecht verlicht zijn. Tijdens het rijden stopten we een aantal keer om boodschappen te doen bij verschillende winkels en marktstalletjes.
Om 21.00 maakten we in het Mpigidistrict een tussenstop zodat John geld kon halen. Eerdere pogingen waren mislukt, omdat het al heel laat was en meerdere banken al gesloten waren. We vervolgden onze weg terug naar Mpigi, we moesten nog driekwartier rijden, toen ineens de auto het liet afweten. We wisten niet wat er aan de hand was, maar we stuurden de rest van de groep een appje dat we vertraging hadden. Gelukkig kwamen er even later jongens die daar woonden ons te hulp op een boda boda. De jongens hebben samen met John naar de auto gekeken en besloten een mechanicien op te halen. Ook de mechanicien wist het op dat moment niet op te lossen, waarop John voorstelde dat hij ons op de boda boda naar de school zou brengen. Van de jongens die ons hadden geholpen kregen we jassen, aangezien het onderweg koud zou kunnen zijn. Om 23.15 stapten we met z’n drieeen op de boda boda en vervolgden onze weg. John reed, ondanks vreemde maneuvres van tegenliggers, heel rustig en geconcentreerd. Onderweg viel de temperatuur best mee, maar wanneer we een moerasgebied passeerden werd de lucht koud en voelde het vochtig aan.
Na een uur op de boda boda kwamen we eindelijk aan bij Queen of Peace, waar we enthausiast werden opgewacht door Wilma, Henk en Janneke.
Twee dagen later kwam John met de gerepareerde auto vrolijk het terrein op rijden. Het probleem lag aan de bougies gaf hij te kennen.
Eind goed al goed.
Hartelijke groeten,
Marieke en Joost
Dinsdag middag gingen wij samen met John, Philomena’s man, naar Kampala om stalen dakbeplating te bestellen, geld te wisselen en boodschappen te doen. Onderweg passeerden we de evenaar, gemarkeerd door een beeld en een gele lijn op de weg. Hier zijn we even uitgestapt en troffen we ook een groep jongemannen, waarmee we in het vliegtuig kennis hadden gemaakt. Een andere man liet ons door middel van een proefje zien dat de waterstroom ten noorden van de evenaar met de klok mee draait, terwijl het aan de zuidkant van de evenaar tegen de klok in draait. Op de evenaar zelf is er geen stroming.
Onderweg naar Kampala zijn we even langs het huis van John gegaan, om geld op te halen, buiten was het 30 graden. Vervolgens gingen we met hem naar de universiteit van Kampala, waar hij als economiedocent werkt, om zijn bankpas op te halen. Dit is de hoogst aangeschreven universiteit van Oeganda, waar zo’n 30.000 studenten naar school gaan. Rond 16.00 hebben we geld gewisseld en vervolgens gingen we naar de staalfabriek om de dakbeplating te bestellen. Tijdens het rijden adviseerde John om geen telefoons of fototoestellen bij het open raam te houden, omdat die snel afgepakt kunnen worden. Het werd inmiddels erg druk op de weg. De spanning liep op, omdat de staalfabriek om 17.00 sluiten zou. We stonden vaak stil in het verkeer en de tijd ging dringen, maar John bleef rustig. Om precies 17.00 kwamen we aan bij de staalfabriek, maar de hekken waren al gesloten. Gelukkig mochten we nog naar binnen. We moesten via de gewapende bewaking, waar we ons in moesten schrijven. We gingen een heel mooi gebouw binnen, waar we ons meldden bij een balie. Hier werden we meteen geholpen door een vriendelijke dame. John deed het woord en we bestelden voor 12.000.000 shilling aan dakbeplating, dit waren 240 (!) briefjes van 50.000 shilling.
Nu was het tijd om zo snel mogelijk Kampala te verlaten en boodschappen te doen in de buitenwijken. We zaten op een soort ringweg, het was ontzettend druk, net een mierennest. Overal om je heen vlogen, mensen, boda boda’s (motoren) en kruisende auto’s. Veelal zag je overvolle taxibusjes met veertien tot zestien personen, waar in Nederland maar negen in mogen en boda boda’s met drie, vier personen erop of met een bankstel dwars achterop. Het was bijna 19.00 en het werd al snel donker. Dit was lastig rijden, omdat mensen in het donker zomaar oversteken en motoren soms slecht verlicht zijn. Tijdens het rijden stopten we een aantal keer om boodschappen te doen bij verschillende winkels en marktstalletjes.
Om 21.00 maakten we in het Mpigidistrict een tussenstop zodat John geld kon halen. Eerdere pogingen waren mislukt, omdat het al heel laat was en meerdere banken al gesloten waren. We vervolgden onze weg terug naar Mpigi, we moesten nog driekwartier rijden, toen ineens de auto het liet afweten. We wisten niet wat er aan de hand was, maar we stuurden de rest van de groep een appje dat we vertraging hadden. Gelukkig kwamen er even later jongens die daar woonden ons te hulp op een boda boda. De jongens hebben samen met John naar de auto gekeken en besloten een mechanicien op te halen. Ook de mechanicien wist het op dat moment niet op te lossen, waarop John voorstelde dat hij ons op de boda boda naar de school zou brengen. Van de jongens die ons hadden geholpen kregen we jassen, aangezien het onderweg koud zou kunnen zijn. Om 23.15 stapten we met z’n drieeen op de boda boda en vervolgden onze weg. John reed, ondanks vreemde maneuvres van tegenliggers, heel rustig en geconcentreerd. Onderweg viel de temperatuur best mee, maar wanneer we een moerasgebied passeerden werd de lucht koud en voelde het vochtig aan.
Na een uur op de boda boda kwamen we eindelijk aan bij Queen of Peace, waar we enthausiast werden opgewacht door Wilma, Henk en Janneke.
Twee dagen later kwam John met de gerepareerde auto vrolijk het terrein op rijden. Het probleem lag aan de bougies gaf hij te kennen.
Eind goed al goed.
Hartelijke groeten,
Marieke en Joost
-
16 Augustus 2019 - 16:13
Ankie:
Wat weer een avontuur! En bijzonder te lezen van het water :-). Dank voor de update! -
16 Augustus 2019 - 16:18
Immie:
Wat een avontuur. Bijzonder om mee te maken samen en de blog is heel mooi geschreven! Leuk om te lezen vanuit Nederland.
Have fun! /Remco en Immie -
16 Augustus 2019 - 16:30
Hanneke:
Never a dull moment!! Wat een belevenissen zeg. En wat fijn dat het toch steeds weer goed komt. We genieten van jullie verhalen! Groeten Hanneke -
16 Augustus 2019 - 16:40
Lidy:
Hey Marieke en Joost, wat een belevenis! Zo mooi en bijzonder om te lezen! Er wordt goed voor jullie gezorgd door de Oegandezen zeg! Ik probeer om opa ook jullie verhalen te laten lezen maar t lukt tot nu toe nog niet zo lekker met internetten daar. Ik blijf het proberen. Oma geniet intussen wel al mee! Heel veel liefs voor iedereen en een dikke knuf voor jou, Marieke! -
16 Augustus 2019 - 16:57
Dick Kleinhesselink:
Beste allemaal;
Leuk om zo'n dag-verslag te lezen. THIS IS REAL LIFE, zo'n wereld waar in bijna alles kan, en het heel anders is 'geregeld' dan hier in Nederland. Mooie ervaringen!
Ga zo door!
Groeten / Dick K.
-----------------------------0o0
-
16 Augustus 2019 - 17:01
Sjoerd En Jannie:
Wat leuk om in onze eigen vakantie jullie spannende verhalen te lezen. Bijzonder om te lezen dat er zo anders met tijd om gegaan wordt. Wij proberen in onze vouwwagen ook relaxed met de tijd om te gaan. Zo relaxed als het in Oeganda gaat lukt ons nog niet. Morgen gaan wij trouwens bij Ingrid Struijk eten welke 15 km verderop in een kasteel verblijft. Geinig nou?? Zeg, succes met alles. -
16 Augustus 2019 - 17:03
Frederika:
Bijzondere ervaringen! Pfff....je moet wel stevig in je schoenen staan om dit mee te maken. Alle waardering voor jullie daar! Gr. Frederika
-
16 Augustus 2019 - 17:04
Dick Kleinhesselink:
Jullie gaan toch ook wel een mooie P.P-presentatie maken, zodat wij in Heerenveen, na terugkomst daar van mee kunnen genieten? Ik hoor graag uiteindelijk wat jullie het meest heeft getroffen! -
16 Augustus 2019 - 17:30
Petra Kalsbeek:
Wat een belevenissen en wat gaat het hier dan allemaal gemakkelijk.
Succes nog en de hartelijke groeten van Sipke en Petra
-
16 Augustus 2019 - 17:35
Bert Zuidhof:
Wat een geweldige ervaringen. Uiteindelijk komt toch alles weer op zijn pootjes terecht.
Geniet er allemaal van, het is weer voorbij voor je er erg in hebt! -
16 Augustus 2019 - 18:07
Gery:
Lieve allemaal, wij zijn net thuis van een week vakantie in Italië, waar wij jullie spannende/ ondernemende verhalen mochten lezen. Fijn om van jullie te horen, we volgen jullie nu weer verder thuis in Heerenveen -
16 Augustus 2019 - 18:44
Lucia Den Daas:
Zo, wat weer een avonturen. Leuk om te kunnen volgen wat er allemaal gebeurd. -
17 Augustus 2019 - 06:08
Hendricus Hartstra:
Wat fijn dat jullie regelmatig een (reis)verslag sturen. Wij lezen het met veel plezier en kijken nu al weer uit naar het volgende verslag. Wat maken jullie wat mee onderweg! Fijn dat jullie in John een betrouwbare gids en chauffeur hebben. Top dat jullie jassen mochten lenen om het laatste deel van de reis goed te kunnen volbrengen. Wat een gaaf proefje dat is uitgevoerd op de evenaar. Wij hopen dat het bouwen en werken op het schoolterrein goed en voorspoedig gaat. Hartelijke groet aan een ieder en een tuut aan Friso en veel succes met het bouwen. -
17 Augustus 2019 - 06:08
Hendricus Hartstra:
Wat fijn dat jullie regelmatig een (reis)verslag sturen. Wij lezen het met veel plezier en kijken nu al weer uit naar het volgende verslag. Wat maken jullie wat mee onderweg! Fijn dat jullie in John een betrouwbare gids en chauffeur hebben. Top dat jullie jassen mochten lenen om het laatste deel van de reis goed te kunnen volbrengen. Wat een gaaf proefje dat is uitgevoerd op de evenaar. Wij hopen dat het bouwen en werken op het schoolterrein goed en voorspoedig gaat. Hartelijke groet aan een ieder en een tuut aan Friso en veel succes met het bouwen. -
17 Augustus 2019 - 06:04
Hendricus Hartstra:
Wat fijn dat jullie regelmatig een (reis)verslag sturen. Wij lezen het met veel plezier en kijken nu al weer uit naar het volgende verslag. Wat maken jullie wat mee onderweg! Fijn dat jullie in John een betrouwbare gids en chauffeur hebben. Top dat jullie jassen mochten lenen om het laatste deel van de reis goed te kunnen volbrengen. Wat een gaaf proefje dat is uitgevoerd op de evenaar. Wij hopen dat het bouwen en werken op het schoolterrein goed en voorspoedig gaat. Hartelijke groet aan een ieder en een tuut aan Friso en veel succes met het bouwen. -
17 Augustus 2019 - 11:06
Oma Hankel:
Fijn dat het allemaal toch weer goed is gekomen. Wat een drukte overal. Blij dat wij hier wonen. Gr. Voor iedereen en speciaal voor Anna. -
17 Augustus 2019 - 12:20
Alie En Jelte Veld:
Wat weer een bijzondere belevenis. Het maakt je dankbaar dat wij het hier zo goed hebben. We hebben bewondering voor jullie uithoudingsvermogen. Hou vol en ik moet denken aan een gezegde dat we ooit in Afrika hoorden: wij (Afrikaners) hebben de tijd maar in Nederland heeft de tijd jullie!
Hartelijke groeten voor iedereen, speciaal aan Jelmer van zijn pake en beppe. -
17 Augustus 2019 - 17:34
Afke Van Der Brug:
Met ontzettend veel plezier jullie verslag gelezen. Wat een spannend avontuur.
Heel veel plezier toegewenst! -
17 Augustus 2019 - 18:30
Pake Klaas En Beppe Annie Van Harm Jan,:
Lieve harde werkers allemaal, wat een prachtig verslag en wat een
heftige trip om materiaal en boodschappen op te halen en te bestellen.
Onvoorstelbaar en voor ons eigenlijk niet te bevatten hoe het er daar
allemaal aan toe gaat.
Wat leven wij hier dan in weelde en in een beschermde maatschappij.
Lukt het verder wat met de bouwwerkzaamheden en alle andere zaken
en kunnen jullie de warmte nog wat aan?.
Hoe gaat het met het eten, is het een beetje jullie smaak?, Harm Jan
zal het wel lusten, wat die lust vrijwel alles -
17 Augustus 2019 - 18:40
Pake Klaas En Beppe Annie:
Nog even een aanvulling op de vorige tekst, want alles stond er niet op.
Morgen zullen jullie wel een welverdiende rustdag hebben, geniet er
maar van.
Voor de komende dagen wensen we jullie nog heel veel succes toe en
Gods zegen.
Allemaal de hartelijke groeten van Klaas en Annie van der Laag en
voor Harm Jan, van dyn pake en beppe een hele dikke knuffel ❤️❤️
-
18 Augustus 2019 - 06:25
Henja:
Wat een avonturen en indrukken allemaal! Veel succes en geniet van deze prachtige reis- en levenservaring! -
18 Augustus 2019 - 10:33
Ieke En Marry Rippen:
Wat een verhaal, leuk om te lezen. Vanmorgen in de kerk een videofilmpje gezien. Wat een vrolijkheid. Geweldig nog veel werkplezier. -
18 Augustus 2019 - 11:52
Aukje Wijnia.:
Leuk om jullie reisverslagen te lezen. En zo herkenbaar. Precies Tanzania. Al die drukte op de weg, het gevaarlijke rijden in donker. Dat alles mag. Voor ons onbegrijpelijk . Nog fijne dagen daar. -
19 Augustus 2019 - 14:10
Johan:
Fantastisch om dit allemaal te lezen, jullie maken wat mee!
Ga alle verslagen volgen, leest als een spannend boek.
Heel veel plezier daar, geniet ervan,
hartelijke groet, Johan en Hermanna. -
20 Augustus 2019 - 07:47
Sjoukje Jansma:
Mooi reisverslag! Het is interessant om te lezen hoe anders het daar is. Ik wens jullie een waardevolle tijd toe!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
